مشتاقُ الیه

فیلمی‌که به تازگی دیدم پسرانگی (Boyhood) نام دارد. حس میکنم بعد از مدتها فیلم خوبی دیدم و میتوانم بگویم کاملا لذت بردم.

در مجامع بین المللی، پایبندی به حقوق کودک توسط جمهوری اسلامی‌ایران امضا شد. اما زیر آن امضا مرقوم کردند: هرجا مقررات این منشور با شرع و احکام اسلام مطابقت نداشته باشد، قابل اجرا نمی‌باشد.

خدایا تا آخر این نوشته مرا مرحمت بفرما، به نام نامت...

این پست به صورت غیر ادبی نوشته میشود.

لطفا آهنگ را پخش کنید و همزمان پست را بخوانید.

من به تماشای طلوع آفتاب نشسته ام...

واقعیت این است که من هرچه بخواهم شئونات ادبی را به جا بیاورم، بازهم ابتذال از زیر و بم کلماتم بیرون میریزد. حقیقت این روزها و این سالها تلخی است. یک جور تلخی که تا نسلها زیر زبان همه ما میماند ولی کسی زهره ندارد از آن دم بزند یا لب بگشاید.

امشب تقریبا نیمی‌از خانواده با رعایت فاصله بهداشتی و رعایت نکات ایمنی و دور نگه داشتن ننه از کل فضای اشغال شده، زدند و رقصیدند. به شادی تازه عروس و داماد!

سلام به همگی.

پدرم از اینکه عصبانی بشوم بیزار است. از ابتدای زندگی هم آرام و سربه زیر بوده است.